اغلب افرادی که دچار انحراف و مفاسد اخلاقی میشوند، بر اثر معاشرت با دوستان فاسد است . در سوره فرقان در اینباره آمده است :
" وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا * یَا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا * لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِی وَكَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا؛
روزی که ظالم از شدّت حَسْرت و پشیمانی، دست خود را به دندان گرفته ، و میگوید: ای کاش من با رسول حق ، راه دوستی و طاعت، پیش میگرفتم؛ وای بر من!ای کاش [فلان فرد] را دوست خود نمیگرفتم، که رفاقت او مرا از پیروی قرآن و رسول خدا، محروم ساخت، و گمراه گردانید، و شیطان مایة خذلان و گمراهی انسان است ."